Meer dan 500 naaimachines bij Purecotz draaien elke dag op volle toeren en maken van stofrollen kleding. Hier wordt alleen Fairtrade gecertificeerd en biologisch geteeld katoen verwerkt. De klanten van de textielfabriek zijn onder andere het Fair Fashion bedrijf Kassel en Fairtrade-partner Melawear. Nilesh Kamli is een van de ongeveer 1000 medewerkers. De 40-jarige is verantwoordelijk voor de productie van prototypes, de zogenaamde sampling.

Sinds zijn 17e werkt Nilesh in de textielindustrie. Om zijn familie financieel te ondersteunen, nam hij op jonge leeftijd zijn verantwoordelijkheid: "Mijn moeder was de enige kostwinner en mijn oudere broer heeft een beperking. Dus ik stopte met school en nam een baan in de naaimachine afdeling."

Sindsdien is de situatie van het gezin aanzienlijk verbeterd. Tegenwoordig woont de familie Kamli in een oranje stenen huis met een klein overdekt terras. Er is zelfs stromend water, wat niet vanzelfsprekend is in India. Op de verharde binnenplaats hangt de was te drogen in de zon.

Leven in de fabriek

Vanuit het woonhuis is het zo'n twintig minuten met de auto naar de fabriek. Nilesh rijdt elke ochtend met zijn vrouw Chetna op de motor naar het werk. De eigenaar van de fabriek en CEO van Purecotz is Amit Narke, een ondernemer uit Mumbai. "Mijn baas is een goed iemand", legt Nilesh uit. "Hoewel ik geen uitgebreide opleiding heb, heeft hij mij de verantwoordelijkheid voor de gehele afdeling gegeven." De fabriek verschilt op nog meer manieren van andere fabrieken. "Iedereen is erg gedisciplineerd en de salarissen worden op tijd betaald. Dat was heel anders bij mijn vorige werkgever," zegt hij. Werknemers werden ook ondersteund tijdens de pandemie. Toen de gehele fabriek een paar dagen gesloten moest worden, ontvingen ze toch hun loon.

Dit terwijl er in veel delen van India werknemers er tijdens de lockdown alleen voor stonden. De lonen in de textielindustrie zijn al laag, zodat sparen voor noodgevallen meestal niet mogelijk is.

Volgend doel: Levenslonen

Hoewel er in India wettelijk vastgestelde minimumlonen zijn, zijn veel werknemers afhankelijk van overuren. Om de loonstructuur te verbeteren, werkt Purecotz samen met partners zoals Melawear en Fairtrade. Sinds 2020 is de fabriek gecertificeerd volgens de Fairtrade Textile Standard, waarmee Fairtrade de arbeidsomstandigheden in de textielindustrie wil verbeteren. Dit betekent dat werknemers zoals Nilesh meer betrokken worden bij besluitvormingsprocessen en op de lange termijn een beter salaris ontvangen, een zogenaamd “levensloon.” Dit dekt niet alleen de kosten voor voedsel en huur, maar maakt ook investeringen in onderwijs of gezondheid mogelijk en biedt ruimte om voor noodgevallen te sparen.

Een noodzakelijke stap, zegt Nilesh: "Ik hou heel veel van mijn werk, maar om iets opzij te kunnen zetten, zou het salaris hoger moeten zijn," zegt hij. Een wens die uiterlijk in 2026 vervuld zou moeten worden. Volgens de Fairtrade Standard moet elke werknemer van de textielfabriek binnen zes jaar zo’n salaris ontvangen ongeacht hun functie.